DİĞER
İstanbul Bienali artık iktidarın temsil ettiği forma uymuyor, zaten uyması da mümkün değil. Bu nedenle karşımıza Yeditepe Bienali gibi bir "formül" çıkıyor. Küratörünün ve sanatçılarının adını daha önce hiç duymadığımız bir bienal...
Tinsellik rengidir mavi. O yüzden sonsuzluğu ve yaratıcılığı içerir. Mavi benim için hayal gücünün rengidir. Mutluluğun rengidir
“Gerçek bu mu? Böyle miydi yaşananlar? Bu benim gerçeğim. Buradaki duygular benim duygularım.”
Emin Alper: Edebiyattan beslenme işini hep Amerikan sineması yaptı. Bunun zamanının geldiğini düşünüyorum. Yalnızca doğrudan edebiyat eserlerinden beslenerek değil, edebiyat okuyarak da...
14. İstanbul Bienali’ndeki sanat çalışmalarına “Bir Göçük Deliğinden Manzaralar” diyebiliriz. Yani, dünyanın bugünkü haline, sanatçıların farklı tepkileri ve bakışları. Sizinkinden, benimkinden çok farklı değil aslında...
Adaletin yabancıları vardır, dokunmadıkları. Edebiyat onlara dokunarak, adaletsizlikleri görmemizi sağlar. Bu anlamda edebiyat, tam da adaletsizliği görebileceğimiz yerdir...
Nedeni, belki her şeyin yeniden tanımlandığı bir çağda olmamız. Dünyayı bir arada tutan bütün temel ilişkiler değişiyor. İnsanlık, birkaç yüzyılda bir meydana gelen o büyük dönüşümlerden birini geçiriyor olabilir
© Tüm hakları saklıdır.